Extremadura
Schilderij (330 x 160)
In 2017 en 2018 zijn we in het voorjaar in Extremadura in Spanje op vakantie geweest. Mede aangetrokken door de verhalen van de grote vogelrijkdom van het gebied hebben we daar ons hart kunnen ophalen aan natuur, rust en ruimte. Er gebeurde echter iets bijzonders. Op de tweede reis kwamen we bij een pas in een gebied met kurkeiken terecht.
Ik kreeg een besef dat ik eerder op die plek was geweest. Lang geleden als kind had ik een zware astma-aanval, waarbij ik kort even ‘weg’ ben geweest. Ik zag dit landschap voor me als in een heldere droom, levensecht. In de verte hoorde ik nog wel de stemmen van mijn moeder en de opgeroepen huisarts. Ik kwam weer terug doordat ik een sterk middel ingespoten kreeg, waarna de benauwdheid snel wegzakte. Het terugzien van de plek raakte me, ik was er emotioneel door.
Eenmaal thuisgekomen wilde ik de herinnering koesteren. In mijn werkruimte had ik een muur die ruimte bood voor een voor mijn doen groot schilderij. Met acrylverf heb ik een redelijk realistische versie gemaakt van de sfeer van het moment dat ik daar beleefde. En wanneer ik de ruimte in kom lopen ben ik altijd even terug in Extremadura.
